Zaburzenia zachowania u nastolatków i zaburzenia opozycyjno-buntownicze wśród dzieci bywają bardzo uciążliwe dla rodziców i destrukcyjne dla życia cierpiących na nie pacjentów. Polegają one na łamaniu zasad współżycia społecznego lub podstawowych praw innych osób. Zaburzenia zachowania są w bardzo różny sposób uwarunkowane. Niektóre z nich mają łagodny czynnościowych charakter, inne związane są z poważnymi problemami osobowościowymi. Zachowania pacjentów cierpiących na łagodne formy zaburzeń zachowania i tych najbardziej nasilonych mogą nie różnić się między sobą. Dopiero uważna diagnoza emocjonalnych przyczyn problemów z zachowaniem pozwala na określenie rokowania i skonstruowanie planu terapeutycznego. Metodą z wyboru w ich leczeniu są różne formy psychoterapii. W niektórych wypadkach zastosowanie ma też farmakoterapia.