Zaburzenia integracji sensorycznej

mała dziewczynka przy drzewie

Integracja sensoryczna jest to proces, dzięki któremu mózg, otrzymując informacje ze zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku, węchu, smaku)  segregując je, rozpoznając, interpretując i integrując ze sobą oraz wcześniejszymi doświadczeniami, odpowiada adekwatną reakcją na bodziec.  Zaburzenia integracji sensorycznej pojawiają się, gdy układ nerwowy niewłaściwie organizuje bodźce zmysłowe. Mogą one towarzyszyć innym zaburzeniom, na przykład całościowym zaburzeniom rozwoju, lub występować samodzielnie.  Kiedy dziecko reaguje nadmiernie na bodźce płynące z otoczenia mówimy o nadwrażliwości, a kiedy reakcja jest za słaba o niedowrażliwości. U dzieci możemy zaobserwować zwiększoną wrażliwość na głośne dźwięki manifestującą się np. zatykaniem uszu dłońmi lub na odwrót tendencję do preferowania głośnych dźwięków;  nasiloną reakcję na dotyk, ból lub odwrotnie niski próg bólowy. Niekiedy małym pacjentom przeszkadzają metki, obcisłe ubrania, tkaniny o określonej fakturze. Spotyka się również nadwrażliwość na zapachy, które często dziecko odbiera jako niemiłe, a nie zauważa tego osoba dorosła. Niedowrażliwość obserwujemy u dzieci, które starają się wszystko wziąć do buzi, wszystkie przedmioty wąchają. Objawem zaburzenia integracji sensorycznej jest również nadmiernie nasilone kręcenie się dziecka w kółko, podskakiwanie w miejscu i.t.d.

W wypadku zaburzeń integracji sensorycznej oferujemy zajęcia z integracji sensorycznej.